Geef je kind keuzes

Werkt je kind niet mee? Geef je kind keuzes! 

Wanneer je kind niet meewerkt of niet luistert, is het geven van een keuze misschien wel het nuttigste instrument dat je als ouder hebt. Het is echt bijna een toverstaf, maar dan zonder het abracadabra. Keuzes geven werkt in ieder geval fantastisch tot de kinderen ongeveer zeven jaar zijn. Dus geef je kind keuzes en lees hieronder hoe. 

Voorbeeld  

“Het is bedtijd. Wil je nu of over tien minuten naar bed gaan?” Natuurlijk kiezen ze na tien minuten en dat is prima, want je hebt hier al rekening mee gehouden (lees tip nummer één hieronder). Vervolgens laat je ze bevestigen dat jullie een afspraak hebben: “oké, hebben we afgesproken dat je hoe dan ook over tien minuten naar bed gaat?”  

Waarom werkt deze kleine truc zo effectief?  

Omdat het een win-win-oplossing is. Je biedt alleen keuzes die jij goed vindt, dus je bent blij. Jouw kind mag er een kiezen die goed is voor hem/haar, dus je kind is ook blij. Je omzeilt de machtsstrijd, omdat je het kind niet iets laat doen; hij/zij kiest zelf. Het kind heeft de leiding, binnen jouw grenzen natuurlijk, en dat geeft ze een fantastisch gevoel. Niemand wordt graag gedwongen om iets te doen. Met dit trucje heeft het kind ook beetje inbreng. Bovendien geef je het kind de tijd om te realiseren wat hem/haar te wachten staat. Net als volwassenen, vinden kinderen het ook fijn om te weten waar ze aan toe zijn.  

Dus hoe gebruik je deze toverstaf? Hieronder een paar tips. 

1. Geef beperkte keuzes.  Maak de keuzes zo aantrekkelijk mogelijk voor het kind, maar elimineer alle opties die voor jouw onaanvaardbaar zijn. De keuzes die je geeft, moeten allemaal voor jou acceptabel zijn. Dus niet “wil je nu naar bed of rond middernacht?”  
2. Voor jonge kinderen (of elk kind dat gemakkelijk overweldigd wordt), werkt een of /of keuze het beste. Bijvoorbeeld: “We moeten nu vertrekken. Wil je zelf je schoenen aantrekken of wil je dat ik ze voor je aantrek?”  
3. Naarmate kinderen ouder worden, kunnen de keuzes iets ingewikkelder worden, maar nog steeds binnen jouw grenzen. “Je kunt stoppen met voetbal als je wilt, maar welke sport of andere fysieke activiteit zou je willen proberen? Je moet één fysieke activiteit kiezen.”
4. Toon empathie. Empathie helpt het kind zich begrepen en gehoord te voelen, daardoor is hij/zij minder van streek en minder resistent. Dat voorkomt ook woedeaanvallen (de beruchte tantrums), want meestal komen die voort uit frustraties over het feit dat ze niet zelf over zaken mogen beslissen en “dat is niet eerlijk!”, aldus elk kind. 

Kortom: Geef je kind keuzes

Kortom, ga geen machtsstrijd aan. Bepaal van tevoren wat voor jouw acceptabel is, stel die grenzen en laat het kind iets kiezen binnen die grens. Het resultaat: een gelukkiger, meer meewerkend kind, dat weet dat jij echt wel aan zijn kant staat.