Ouderschap is het mooiste dat er is op de wereld. Tegelijkertijd is het ook heel zwaar. Je hebt als ouder een grote verantwoordelijkheid, want een kind grootbrengen is veel meer dan het kind voeden, douchen en kleden. Je hebt als ouder de macht om het leven van je kind ellendig of vreugdevol te maken. Je kan je kind opvrolijken of verdrietig maken. Je kan een nachtmerrie zijn of een inspiratiebron. Jij vormt het kind! Laten we dus ervoor zorgen dat onze kinderen de beste versie van zichzelf kunnen zijn door middel van positief opvoeden.
Wat is positief opvoeden?
Positief opvoeden is wanneer de ouders zich ertoe verbinden geen geweld, boosheid of schaamte gebruiken om het kind onder controle te houden, maar in plaats daarvan liefde, verbinding en begeleiding gebruiken om het kind te motiveren.
Positief opvoeden is ook wanneer de ouders goede rolmodellen zijn voor de kinderen door het juiste te laten zien, in plaats van alleen te vertellen. Ouders die hun eigen emoties reguleren, op hun tong bijten als ze er even doorheen zitten
Waarom positief opvoeden?
Omdat straffen, zoals billenkoek geven of naar de muur sturen, niet werken. Het zorgt ervoor dat het kind in een verdedigingsmodus, de zogenaamde “vecht of vlucht modus” belandt. Hij sluit zichzelf af ter bescherming en alles wat je dan zegt, gaat de ene oor in en de andere weer uit. Bovendien heeft straffen nadelige effecten op het kind, zowel op korte als op lange termijn. Klik hier om mijn artikel over de effecten van billenkoek te lezen.
Positief opvoeden werkt, omdat je een goede band met je kind opbouwt. Je gebruikt liefde en begeleiding, daardoor raakt het kind meer gehecht aan jou en WIL zich goed gedragen om jou, zijn grote voorbeeld, te behagen.
Hoe werkt positief opvoeden?
De vraag is wat nou een goede manier van disciplineren is die het kind het juiste leert?
Over het algemeen wordt onderscheid gemaakt tussen drie redenen waarom kinderen geen gewenst gedrag vertonen.
- Het kind weet niet wat er van hem wordt verwacht.
- Hij weet het wel, maar kan zichzelf niet beheersen.
- Hij weet het wel, maar het kan hem gewoon niet schelen.
1. Het kind weet niet wat er van hem wordt verwacht.
Reden nummer één is over het algemeen makkelijk op te lossen: leg het kind uit wat hij wél moet doen. Vermijd abstracte, onduidelijke of verwarrende woorden in je communicatie met het kind. Wat voor ons heel duidelijk lijkt, is voor een kind echt niet zo. Bijvoorbeeld: “doe eens normaal” is heel vaag. Wat is normaal? Wat mag het kind dan wel doen? Zeg concreet wat je van het kind verwacht.
2. Hij weet het wel, maar kan zichzelf niet beheersen.
Reden nummer twee komt neer op beheersing van impulsen en zelfdiscipline. Dat is best lastig. Ook voor ons volwassenen is dit nog lastig, anders zouden we allemaal perfect uitgebalanceerde diëten volhouden en de “perfecte” lichamen hebben.
Het geheim van het beheersen van onze impulsen is bewust worden van en gemotiveerd worden door de verschillende uitkomsten. Voor een kind kan dit als volgt zijn: "Ik wil echt niet mijn huiswerk maken, zodat ik buiten kan spelen, maar ik wil ook niet blijven zitten terwijl al mijn vrienden naar de volgende klas gaan”.
Elke keuze die we maken heeft een consequentie, soms grotere soms kleinere consequenties. Een ander voorbeeld: je kind wil zijn zus slaan omdat ze hem pest. Hij wil haar om die reden slaan, dat is immers zijn impuls reactie. Als hij haar slaat, is het gevolg dat de zus wellicht terugslaat, er is ruzie, de ouders zijn teleurgesteld, de sfeer in huis is niet meer fijn. Terwijl hij in plaats van slaan, jou als ouder om hulp kan vragen om hem te helpen het pesten door de zus te stoppen.
Dit alles vergt uiteraard veel oefening en nadenken over hun handelen, waar kinderen onze hulp bij nodig hebben om zich te ontwikkelen.
3. Hij weet het wel, maar het kan hem gewoon niet schelen.
Reden nummer drie is wat lastiger. Dit is misschien niet een gedragsprobleem, maar een relatieprobleem: het kind schreeuwt om aandacht en liefde. De band met de ouders moet versterkt worden.
Elk kind is op zoek naar goedkeuring van de ouders. Van nature wil een kind zich gedragen om de ouders te plezieren. Om leuk gevonden te worden, het is een natuurlijk overlevingsmechanisme. Het kind is immers afhankelijk van de ouders.
Als een kind zich misdraagt terwijl hij beter weet, dan is de relatie zodanig verstoord dat het kind niet meer de behoefte heeft om de ouders te plezieren. De focus moet zijn om de relatie tussen ouder en kind te versterken. Toon liefde, zeg dat je van hem houdt, speel met het kind en laat zien dat je er bent voor hem. Met de tijd zal hij zich weer willen gedragen, om jou niet van streek te maken.
Liefde werkt!
Geef een reactie